درود بر حامد عزیز

قطعا یکی از بهترین اتفاقای دانشگاه شوشتر آشنایی با تو بود. ۶ سالی که مثل برق و باد اومد گذشت. گفتیم، خندیدیم، مسخره بازی دراوردیم، ناراحت شدیم، سفر رفتیم، کار کردیم و هزاران تجربه تلخ و شیرین دیگه. من چیزای زیادی ازت یاد گرفتم و از رفاقت باهات خوشحالم.

امیدوارم از این به بعد هم هرازگاهی توی جاده‌ی زندگی هم‌مسیر بشیم، آهنگ جاده‌های نرفته رو ابی باهم بخونیم و لحظات خوش بیشتری رو باهم دیگه سپری کنیم.

هرجا میری شاد و سبز و پیروز باشی کاکه گیان

دوست و رفیق همیشگیت مهدی

اَمرداد ۱۴۰۰ خورشیدی